شمشیربازی ایران در ۱۴۰۳| از ناکامی در یک قدمی مدال المپیک تا اختلافات تمام‌نشدنی/ سابر، یک اسلحه با ۲ استاد!

شمشیربازی ایران در سال ۱۴۰۳ با وجود کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس در اسلحه سابر و چهارمین حضور متوالی در بزرگترین رویداد ورزشی جهان همچنان مانند ادوار قبلی به دلیل برخی حواشی درون تیمی و البته ناداوری‌های صورت گرفته در جریان بازی‌های المپیک از صعود به فینال این رقابت‌ها در پاریس باز ماند و در نهایت با شکست در دیدار رده‌بندی مقابل آمریکا شانس کسب مدال را از دست داد تا با وجود بازگشت دوباره پیمان فخری، ناخدای سابر ایران در یک دهه گذشته دژاووی تلخ المپیک‌های توکیو و ریو این بار در پاریس تکرار شود و حسرت کسب مدال در اسلحه سابر آن هم با نسل طلایی به دل ورزش دوستان و اهالی این رشته باقی بماند.

در مجموع شمشیربازی سال خوبی را در عرصه بین‌المللی پشت سرنگذاشت و اسلحه سابر به عنوان ویترین اصلی این فدراسیون نتوانست در جام‌‌های جهانی ایتالیا (عنوان نهم) و بلغارستان (عنوان یازدهم) نتایج خوبی را چه در بخش تیمی و چه انفرادی رقم بزند و عملاً توفیقی کسب نکرد. هرچند سابریست‌های کشورمان در جام جهانی الجزایر موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی شدند، اما شکست مقابل کره جنوبی در دیدار پایانی، شیرینی حضور در فینال را تلخ کرد.

جدا از این ناکامی در المپیک که در صورت کسب مدال می‌توانست به به یاد ماندنی‌ترین و باارزش‌ترین مدال تاریخ ایران در ادوار المپیک بدل شود، متاسفانه پس از بازگشت از پاریس مصاحبه‌های تند پیمان فخری و تاکید وی بر بی‌برنامگی فدراسیون و همچنین تاکیدش بر تنش‌ها و صحبت‌های کنایه آمیز ۲ سابریست سرشناس کشور یعنی علی پاکدامن و محمد رهبری علیه یکدیگر و حتی اشاره ضمنی پاکدامن به کم کاری برخی سابریست‌های دیگر در جریان بازی‌های المپیک از دیگر خبر‌های نسبتاً نگران کننده و تلخ پس از المپیک بودند که گریبان فدراسیون شمشیربازی را گرفت و زخم کهنه‌ای بود که پس از ناکامی در المپیک سر باز کرد. 

در کنار این اتفاقات تلخ و شیرین حواشی برادران فتوحی در دهکده بازی‌های المپیک و استفاده غیرقانونی برادر بزرگتر از آی‌دی کارت محمد فتوحی برای حضور در دهکده بازی‌ها کم مانده بود به یک آبروریزی بزرگ بین‌المللی برای ورزش ایران و حتی محرومیت‌های بعدی بدل شود که خوشبختانه با درایت مسئولان و تیزهوشی اهالی رسانه ختم بخیر شد.

سابر پرچمدار؛ اپه و فلوره همچنان در حاشیه

سال‌هاست که در گزارش‌های مختلفی که از عملکرد فدراسیون شمشیربازی منتضر می‌شود در سالیان اخیر سهم عمده و قریب به اتفاق اخبار مربوط به اتفاقات و نتایج سابریست‌های کشورمان بوده و این موضوع از زمان ریاست ۹ ساله باقرزاده تا همین سه سال اخیر ادامه داشته و همچنان خبری از درخشش ملی‌پوشان ایران همانند دو دهه گذشته در اسلحه‌های اپه و فلوره نبوده و نیست.

متاسفانه در دو سال و نیم اخیر هم که پورسلمان ریاست فدراسیون فدراسیون شمشیربازی را بر عهده گرفته بیش از آنکه بتواند فکری به حال اسلحه‌های دیگر و اعتلای این رشته کند در فکر انجام کار‌های زیرساختی عقب مانده، کاهش تنش‌ها و آشتی دادن ملی‌پوشان در اردو‌ها بوده است.

به همه این موارد می‌توان عدم مدال آوری اسلحه‌های سابر، فلوره و اپه در مسابقات جوانان آسیا را هم اضافه کرد که زنگ خطر را برای آینده شمشیربازی ایران آن هم پس از سال‌ها حضور در سطح اول آسیا و جهان به صدا درآورد. 

حواشی که تمامی ندارد

پس از بازگشت از المپیک هم حواشی سابر تمامی نداشت و محمد رهبری که تصمیم به خداحافظی گرفته بود به یکباره و بدون سابقه قبلی مربیگری در سطوح پایه ملی به عنوان سرمربی اسلحه سابر از سوی فدراسیون انتخاب شد، اما پس از حواشی المپیک این بار پاکدامن بود که ساز مخالف زد و در حالی که دیگر خبری از پیمان فخری به عنوان یک سرمربی مقتدر و در عین حال فامیل نزدیک پاکدامن نبود، ستاره و کاپیتان شمشیربازی ایران ترجیح داد تا خرج خودش را از هم تیمی سابق و سرمربی فعلی کاملاً جدا کند.

گویا اختلافات پاکدامن و رهبری با وجود آشتی‌های اخیر ریشه‌دارتر از حد تصور است چرا که پاکدامن با وجود انتقاداتی که پیشتر به امین قربانی، سرمربی قبلی تیم ملی سابر داشت، در تصمیمی عجیب ترجیح داد با او به عنوان مربی شخصی کارش را ادامه دهد که این مورد نقطه تاریکی در عملکرد فدراسیون شمشیربازی به حساب می‌آید چرا که در حال حاضر یک اسلحه پر سر و صدا که بیشتر هزینه‌ها هم برای آن می‌شود با ۲ استاد و مربی به کارش ادامه می‌دهد و شاید همین دوری ملی‌پوشان جوان‌تر از پاکدامن زمزمه‌های ورزشکارسالاری و در نهایت افول سابر را رقم بزند.

در پایان دوباره باید تاکید کرد که گزارش فوق شرح حال و تنها مروری بر عملکرد شمشیربازی ایران در سال ۱۴۰۳ بوده و مسلماً توانایی و پتانسیل ملی‌پوشان در اسلحه‌های مختلف و به ویژه پاکدامن بر کسی پوشیده نیست و امیدواریم نسل طلایی سابر ایران به حداقل شایستگی خود یعنی کسب مدال تیمی المپیک و درخشش در آسیا و همچنین به تکرار مدال آوری در رقابت‌های پیش روی قهرمانی جهان ادامه دهد.

انتهای پیام/